अशांक उपाध्यायका गजल
मन मिल्यो
तिम्रोमेरो अचम्म भो
पिरतीको सेरो'फेरो अचम्म भो
फिक्का थिए जीवनका भित्ताहरु
पोत्न तम्सियौ क'मेरो अचम्म भो
सुक्दा सुक्दै खडेरीमा आशा कुवा
बग्यो मायाको प'धेरो अचम्म भो
पिरतीको सेरो'फेरो अचम्म भो
फिक्का थिए जीवनका भित्ताहरु
पोत्न तम्सियौ क'मेरो अचम्म भो
सुक्दा सुक्दै खडेरीमा आशा कुवा
बग्यो मायाको प'धेरो अचम्म भो
अन्यौलको निष्पट्टता भित्र पनि
चम्कियो मन अधेरो अचम्म भो
काकाकुल जसै गरि रुदै थियो
आशांक बन्यो भंगेरो अचम्म भो
No comments:
Post a Comment
आफ्ना सल्लाह र सुझावका लागी समय खर्चिनु हुने सबै प्रति आभार छु ।
Thank you for taking your valuable time to Read or Comment on this blog.
धन्यवाद ।